Sahiden Yeni mi Mezun Sendromu?
Merhaba dostlar, bugün biraz değişik bir konudan bahsedeceğiz.
Ülkemizin ekonomik durumu ve “Yeni Mezun Sendromu”
İstatistikleri gördüğümüzde içimiz kararıyor, ekonomiyi görünce yurt dışına kaçmak istiyor, mezun olunca hemen “Yüksek Lisans” biletini alıp işsizlik sürecimizde içimizi rahatlatmak istiyor olabiliriz.
Bir iki sene sonra her şey değişeceğini, Pandemi bitince piyasanın açılacağını umut ederekten hayatımıza devam ediyoruz.
Peki kendimize bir soru soralım :
Ekonomide olan gelişmeleri ne kadar takip ediyorum?
Eğer takip ediyorsam bu değişken piyasa durumlarında stratejim nedir?
Olumsuz durumlar ve kötü yorumlar beni çalışmam hususunda kamçılıyor mu?
Yoksa gözümü kapatıp, hiçbir şey olmamış gibi mi davranıyorum?
Yoksa ben bir Polyana mıyım ?
Haydi birlikte iki farklı bakış açısını göz önüne alalım…
Acaba biz hangi tarafa kendimizi daha yakın hissediyoruz?
“Ekonomi berbat, şirketler bu gidişle yeni çalışan mı alacak…
Hiç sanmıyorum. Ben tecrübeyi nasıl kazanacağım.
Her sene üniversite mezunları artıyor, 5 sene sonra rekabet iki katına çıkacak…
Bu ülkeden de bir cacık olmaz, yaşım 25 kendi ihtiyaçlarımı bile gideremiyorum bir de aile mi kuracağım…
Acilen sistemin değişmesi lazım hem de kökten…
En iyisi ben bir “Yüksek Lisans” yapayım da şu kriz bir geçiversin.”
Bu tarzdaki düşüncelere sahipsek durumumuz çok iç açıcı değil. Suçu başkalarına atmak kolaydır. Herkesin durumu kötü zaten bu durumdaki bir tek ben değilim demek de kolaydır.
“Biraz risk alıp farklı olanı yapmak gerekiyor.”
Bu krizde, bu kötü koşullarda ben bir şeyler yapmalıyım.
Zaten bu mevcut durumda kendimi geliştirmem gerekiyor,
Hâlâ neyi bekliyorum…
Evet işim zor olacak, biliyorum…
Fakat artık kaynaklara da çok rahat erişiyorum.
Yavaş ama düzenli adımlar atabilirsem her şey güzel olacak…
Belki şimdi olmayacak fakat ileride bu emeklerimin karşılığını alacağım.
Belki de şimdi yaptıklarım sayesinde her şey değişecek.
Bilemiyorum, ama denemem lazım.
Çünkü bir daha bu zamanı bulamayabilirim.
O halde kolları sıvamam gerekmez mi?
Elbette gerekir, o halde başlayalım mı çalışmaya?
-Başlayalım :)
“Uğraş, didin, düşün, ara, bul, koş, atıl, bağır.
Durmak zamanı geçti, çalışmak zamanıdır!”
